Struktura Twojego przemówienia

Strukturę przemówienia podobnie jak każdy inny tekst dzieli się na trzy podstawowe części: wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Część pierwsza, czyli wstęp powinien być jednak najlepiej dopracowany, bowiem pierwsze dwadzieścia sekund jest w publicznych wystąpieniach najważniejszy. Dlatego mówcy często zaczynają swoje przemówienie od wprowadzania jakiejś anegdoty, by zaciekawić słuchaczy. Można też pozwolić sobie na jakąś małą kontrowersję, lub żart, by przyciągnąć uwagę „najwybredniejszych”.

Opracowując rozwinięcie punktuje się najistotniejsze elementy, by uniknąć błędu zaniechania, pominięcia jakiejś ważnej informacji, bądź osoby. Na przykład w przemówieniu na konferencji naukowej należy wypunktować: stan badań, żart na temat jakiegoś błędu źródłowego, ciekawe osobiste doświadczenie ze spotkania z jakimś naukowcem itd. Tych punktów nie powinno być zbyt wiele, bowiem słuchacze się szybko niecierpliwią.

Zakończenie to część, w której podsumowujesz wszystkie najistotniejsze informacje, jakie przekazałeś w rozwinięciu, przy jednoczesnym pozostawieniu kilku znaków zapytania w celu zmuszenia słuchaczy do myślenia.
Istotnym jest, by pozostawić pozytywne wspomnienia, zakończyć dobrym akcentem, jak, np. serdecznymi życzeniami dla młodej pary, błogosławieństwem dla babki, podziwem dla laureata. Niech zostanie miły akcent na koniec!