Jak napisać przemówienie urodzinowe?

Zamiast standardowych życzeń dla solenizanta warto wygłosić na urodzinach prawdziwe przemówienie.

Od czego zacząć pisać

Na początku musisz przemyśleć koncepcję przemowy i zastanowić się w jakim stylu ją napisać. Pomyśl: kim jest solenizant, co lubi, i co można powiedzieć na jego temat? Czego można mu życzyć? Co mogłoby go zaskoczyć, z czego na pewno by się ucieszył? Warto też wziąć pod uwagę wiek i płeć tej osoby – inaczej będziemy przemawiać do pana w podeszłym wieku, a inaczej do nastoletniej dziewczyny. Język i ton wypowiedzi powinien być adekwatny do sytuacji. Urodziny to jubileusz, a więc będzie to przemówienie okazjonalne, w które można wpleść nieco mniej formalnych zwrotów.

Nastrój przemówienia

Urodziny to uroczystość wesoła, pogodna, przynosząca radość, a czasami zadumę nad minionymi latami i tym, co stanie się w przyszłości. Warto napisać przemówienie o optymistycznym, wesołym nastroju. Kiedy przemawiamy do osób młodych i bliskich przyjaciół można postawić na elementy humorystyczne i wpleść w przemówienie kilka żartów. Przemówienie dla osób starszych powinno charakteryzować się większą powagą, ale i radością.

Życzenia dla solenizanta

Pisząc przemówienie trzeba zwrócić uwagę na relacje, jakie łączą nas z tą osobą. Czy to członek rodziny? Przyjaciel? A może szef? Treść należy dostosować do stopnia zażyłości oraz tego, kto jeszcze będzie przemówienia słuchał. Warto odnieść się do faktów z życia solenizanta, wspomnień z nim związanych, krótkich historyjek na temat upływającego czasu (np. co się zmienia się po czterdziestce itp.). Można też napisać o własnych emocjach i przemyśleniach. Jeśli piszemy przemówienie dla szefa w imieniu większej grupy osób, warto odnieść się do wspólnych wrażeń związanych z pracą (oczywiście pozytywnych).

Dobre przemówienie urodzinowe musi być spersonalizowane i dopasowane do odbiorcy. Życzenia to zawsze kwestia indywidualna – ważne, aby nie były schematyczne i wygłaszane bez przekonania.